Mantelzorger Joke Muilwijk
Verrast door vrijwillige steun
in Gouds zorgcentrum
"Verrast werden wij door de hulp die ons geboden werd om Annie de laatste dagen niet alleen te laten." Zo opent Joke Muilwijk een brief aan de vrijwilligers van Terminale zorg thuis en hospice Midden-Holland. Annie lag al sinds juni 2013 op een gesloten afdeling van Zorgcentrum Savelberg in Gouda. Ze verkeerde in de laatste fase van dementie, kon niet meer communiceren, at niet meer en ging hard achteruit.
Joke had er in januari 2014 net in toegestemd om Annie slaapmedicatie toe te dienen toen zij coördinator Elly van Tol tegen het lijf liep. Die verraste haar met de vraag of ze hulp nodig had. Joke zat die weken continu aan het bed van Annie, de stiefmoeder van haar man, een vrouw die haar had gevraagd voor haar te zorgen omdat ze er helemaal alleen voor stond. Annie was een wat afstandelijke vrouw, die zelf geen kinderen had. Vooral nu had ze wel behoefte aan aandacht en vroeg ze Joke bij haar te blijven.
Geen moment alleen
Aan die wens gaf Joke natuurlijk gehoor, ze bleef bij Annie. Maar ze stond alleen voor de taak om haar niet alleen te laten. Annie was weliswaar niet meer bij kennis, maar Joke wilde er juist in die laatste fase voor haar zijn. Ze hield haar hand vast, sprak tegen haar, zong psalmen en draaide de muziek van Enya waar ze zo van hield.
Dat er mensen waren die haar plek zo nu en dan wilden innemen, was nieuw voor haar. Dat er daardoor dag en nacht iemand bij Annie was, gaf haar rust.
Joke schrijft hierover:
"Het hielp mij om enkele uurtjes per dag even afstand te kunnen nemen om daarna weer fris bij Annie aanwezig te zijn. Zo heb ik Janie, Gerda, Tineke en Wim bij haar mogen ontmoeten en wat een rust stralen deze mensen uit en wat zijn zij gemotiveerd om op deze manier vrijwillig iets voor een medemens te doen.
Alle lof en eer komen deze mensen toe. Heel hartelijk dank namens onze familie en speciaal van mij."
Joke Muilwijk
Mantelzorger
"Dat er dag en nacht iemand bij Annie was gaf me rust."
(klik voor vergroting)
