Je kiest niet zomaar voor vrijwilligerswerk in de terminale zorg. En als je daar voor kiest, kan alsnog blijken dat je er niet geschikt voor bent. Misschien heb je een eigen verlies nog niet verwerkt of zit je niet lekker in je vel. En volgens Goverd Rutte, vrijwilliger thuis, zijn mensen die zichzelf graag horen praten ook niet geschikt.
Goverd Rutte: inzoomen op mensen en situaties
Vrijwilliger word je niet zomaar
Als vrijwilliger doe je niet meer dan er zijn. Dat klinkt heel eenvoudig, maar dat is het niet en daar worden vrijwilligers in de terminale zorg voor opgeleid. Ze leren in te tunen op mensen en situaties en hoe ze er voor hen kunnen zijn.
Je kunt vaak voelen wat de weerstand is. Eerst is er de weerstand tegen het terminaal zijn, dan die tegen het afhankelijk zijn en dan die tegen vreemden in huis. Je moet vaak nadrukkelijk vragen: 'is dit wat u wilt?'."
Hoe dichtbij laat je iemand komen?
Zo zat Goverd bij een oudere meneer die morfine toegediend kreeg, daardoor raakte hij in de war hij kreeg beelden uit het verleden. “Je moet dan kijken hoe je kunt reageren op een manier die passend is, hoe je hem op een bepaalde manier kunt verstaan.
Een mevrouw vond het maar niets, vreemde mensen in huis. Ik zat daarom in de woonkamer en ze riep me als ze me nodig had.
Terminale thuiszorg boeit me
Goverd draaide in 2013 zijn eerste jaar als vrijwilliger in de terminale zorg thuis. Voordat het zover was doorliep hij een heel traject. Eerst een intake-gesprek, daarna de opleiding aan de VPTZ-academie en vervolgens een evaluatiegesprek met de coördinatoren.
De subtiliteit van het zijn
Zijn eerste inzet is tekenend voor de subtiele manier waarop je er voor iemand kunt zijn. Goverd zat op een paar meter afstand naast het bed van een meneer. Praten kon niet meer, maar er was een zwijgend gevoel van contact. Toen hij er twee dagen daarna weer aanbelde bleek dat de man net was overleden. Goverd vond het oprecht jammer dat hij hem niet gedag had kunnen zeggen.
Goverd Rutte
Vrijwiliger
Hoewel hij oorspronkelijk een techneut is, belandde hij ergens in zijn bonte carrière als projectleider in een verpleeghuis. Hij stopte daar op zijn 68ste mee en vroeg zich af wat hij nu zou gaan doen. Uit pure nieuwsgierigheid koos hij voor de vrijwillige terminale zorg. "Ik word ouder, het komt er voor mij ook aan en ik vroeg me af hoe je dat doet, of ik er wat van kan leren en hoe ik kan bijdragen."
